woorden, woorden...
soms wou ik dat ik ze niet meer had...
want ik ben het lezen
en het horen
van mijn eigen woorden
oh zo zat...
ik heb mijn woorden nooit gebroken...
maar ze braken
door wat een ander er in las..
en zelfs met de beste zin
valt er dan niets meer te lijmen
en er staat er iets dat nooit echt was...
woorden zijn als zaad en vallen dood,
ze dragen geen vrucht
in een dorre schoot,
woorden van liefde
kunnen dan geen leven scheppen,
zelfs de mooiste bloemlezing
is dan gedoemd te verleppen..
en mijn woorden, woorden en woorden,
ik heb er geen woorden voor
en wou dat ik ze niet meer had....
©pieter
Ik persoonlijk ben best wel blij dat je ze nog hebt.
BeantwoordenVerwijderen