er zijn van die dagen dat ik........
ja zo af en toe dan........
dan sta ik op
doe mijn ogen open
doe de gordijnen open
en dan
dan gaat er ineens
van alles open in mijn hoofd
en dringt de geur
van stinkende gedachten
doods mijn bewustzijn binnen
dan
sluit ik de gordijnen
kruip terug in mijn bed
doe de gsm uit
sluit mijn ogen
vouw mijn handen
op mijn borst
als de dood
zo bang voor het leven
en dan lig ik daar
te wachten
ja
op wat eigenlijk
dood ga ik niet
zelfs al zou ik willen
leven voel ik niet
zelfs al zou ik willen
en dan gebeurd er een wonder
ik verveel me dood
en als iets je doet beseffen
dat je leeft
is het wel
als je je dood verveeld
dus doe ik mijn ogen weer open
sta op
doe de gordijnen open
kijk naar buiten
en vloek naar de dag
kom maar op
ik lust je rauw
alleen de gsm
die laat ik nog ff dood
©pieter 11052012
Geen opmerkingen:
Een reactie posten