een
'lief', die mij mijn feiten toont,
gestreng
bestraft, en nooit verschoond,
heeft
op mijn hart een groot vermogen,
niet
een die slechts om lusten met mij vrijd
of
vleit uit baatzuchtigheid,
dat
bijzijn kan ik niet gedogen,
want
elke streling, ieder woord
voelt
mij dan als gelogen...
alle
lippen die mij kusten.
alle
lijven die het vuur
in
mijn buik ooit blusten,
ze
stellen niets meer voor
en
gingen allen heen,
en
alles dat bij mij bleef hangen,
is
het verlangen naar die een...
die
'lief' die mij met waarheid durfde kwetsen,
mij
keihard wist te raken zonder
er
omheen te kletsen,
die
ene, die haar schoot schonk
niet
om klaar te komen,
maar
om samen een te zijn
om
samen weg te dromen...
het
valt mij zwaar dit lijf en lief te missen
haar
zijn en mijn bestaan
kan
ik niet wissen
ook
al was het maar voor even,
om
niet langer stil te staan
bij
het missen van vandaag
en
al de 'kussen' die ik niet kan geven...
Ik
wil haar in mijn armen warmen
mijn
handen strelen door haar haar,
samensmelten
in genegenheid
zonder
schroom, verlegenheid,
alleen
de durf om er voor te kiezen
zonder
angst om het te verliezen,
echt
houden van kan enkel winnen
met
de durf van opnieuw beginnen
iedere
dag, telkens weer
keer
op keer
meer
en meer...
met
het lef naar jezelf en de ander te kijken
want
ogen die zien kunnen leren en verrijken
want
houden van is niet elkaar een beetje liefde lenen
het
zit tussen de oren en in het hart
niet
tussen de benen,
dat
stukje daar is veel te klein
om
hecht en echt verbonden te zijn
daar
waar lust en liefde elkaar weten te raken
daar
waar daad en woord de waarheid maken
daar
waar horen samen gaat met verstaan
daar
is waar ik met haar wil gaan
