zaterdag 24 januari 2015

westerbork

Westerbork 

het spoor
naar Westerbork
dat spoorloos
deed verdwijnen
vindt zich
de weg terug
in het denken
in het weten
in de schuld
van de ontkenning
en in het weten van het heden
en het gebeuren van nu
dat vol herkenning
zich opnieuw
een spoor trekt
in het heden
dit is het leed
van iedere dag
en nooit van het verleden

©pieter  240115

vrijdag 23 januari 2015

alles en niets

hoeveel woorden
heb ik nodig
om te vertellen
wat ik voel
wat ik denk
wat ik weet...
ik denk
te voelen
wat ik weet
het zijn slechts twee woordjes
alles
en
niets...
nooit was ik bang
voor niets of niemand
doe mij
of mijn lijf pijn
en ik sla terug
maar nu
nu is ineens
alles anders...
mijn lijf
doet mij pijn
en ik
ik kan niets doen
om dat te stopen...
ik kan vloeken
ik kan schoppen
ik kan
ja
eigenlijk kan ik niets..
dus geef ik een knipoog
naar
en tegen alles
wat het leven mij geeft
want ik stik liever in mijn lachen
dan te verdrinken
in mijn tranen

©pieter  230115

vrijdag 16 januari 2015

alles


Alles wat ik wil
is de wind in mijn haar.
Ik wil dansen op het randje.
Zonder angst voor het gevaar.
Ik wil lachen om mijn huilen.
En huilen om mijn lach.
Ik wil leven voor vandaag.
En alles doen
wat niet meer mag.
Ik wil zwemmen in het vuur.
Ik wil me branden aan het water.
En nooit meer op tijd zijn.
Want de de tijd,
die is later.
Ik wil waken in mijn bed
en dromen op de dag.
Ik wil eigenlijk alles doen
wat eigenlijk niet mag.
Ik wil het bitter proeven
samen met het zoet.
Ik wil alle smaken kennen.
Zelfs de smaak van bloed.
Ik wil
klanken
kleuren
smaken
geuren...
Ik wil vallen om op te staan
en komen om weg te gaan.
Van alles wil ik meer.
Tot aan het randje
van het zeer....
En soms.
Soms wil ik huilen.
Huilen om de pijn.
Niet om mijn zeer.
Maar dat van anderen.
Veroorzaakt
door het willen van mijn zijn.....
©pieter..

dinsdag 13 januari 2015

telkens weer


ik leg mij neer
bij al het zeer
dat mijn geest
en lijf
tijstert en kwelt
bij al de pijn
dat mijn zijn
doet verdwijnen
in een soort
van ongewild geweld
ik slaap weg
in ongewilde wilde dromen
ik waak mij wakker
in een wereld
waar ik niet wil zijn
maar telkens weer
lijk thuis te komen
heel zacht
leg ik
mij
hier bij neer
en laat mijn dromen sterven
om te kunnen leven
tot over het randje
van het leven
en het zeer
telkens
en telkens weer

©pieter

ritme


ritme....

druppel voor druppel
regent de tijd
zich op weg
naar een
nieuwe lente
de tijd waait zich
door herfst- en winterstormen
eb en vloed van jaargetijden
bepalen het ritme
van zon en zijn
van leven en dood

©pieter...