ik kan nu beter maar zwijgen

en mijn mond houden

heel stil

want ze zeggen

dat kinderen

en dronken mensen

de waarheid spreken

en ik wil

ja

de waarheid spreken

als een kind

zo dronken als ik nu ben

en in het helderste helder

dat ik ooit zal zijn

en nu dus ken

maar wie zit er

op de waarheid te wachten

wie wil horen wat is

maar niet zou moeten zijn

wie

wil er

over

eenzaam

voelen

horen

over

tranen

en

de pijn

of

over wat leek te komen

maar nooit geworden is

of

over haar die ik

zo lief heb

en zo hartstochtelijk mis

nee

de waarheid

misschien

wil ik hem zelfs niet eens weten

dus doe ik er beter 

het zwijgen maar toe

ik ben de waarheid

van het kind in mij

net als het nu dronken zijn

veel te veel voorbij

en oh zo moe

©pieter 010113

Ik zie je

in de schemerhoekjes

van mijn denken

en

als ik mijn ogen sluit

en heel goed kijk

zie ik je wenken

maar als

als ik je dan nader

gaan alle lichten uit

en openen

mijn ogen

en zie

ik helderklaar

het ongeziene

©pieter 281212

4 C,,,,

Mijn lief mijn lief
ik weet nog onze eerste kerst
en nu
ook die
die nooit meer zal zijn
nu is alles echt herinnering
van wat was
wat is
en niet
en mijn verdriet
van dit moment
dat geen grenzen kent
doet grenzen breken
waarvan
ik het bestaan niet kon
en het licht
dat de nieuwe dag
zal breken
heeft morgen
toch
een beetje minder zon
nu is
wat was
echt weg
zonder te zijn verdwenen.

©pieter 241212

Aangezien er van mijn goede voornemens voor het nieuwe jaar

nooit iets terecht komt

heb ik mij voorgenomen om dit jaar dat lijstje eens aan te passen

ik wil dit jaar

ongelukkig worden

nooit meer houden van zoals ik deed

ik wil geen geluk meer kennen

wil verdrinken

in dood, verderf

en heel veel leed

en er alles aan doen om dat uit te laten komen

mij vergeten in de werkelijkheid

en nooit meer kunnen dromen

ik wil zelfs geen woord meer schrijven

zinnen laten stikken

voor ze uitgesproken zijn

gewoon sterven in de stilte

en verdrinken in mijn pijn

dat zijn mijn voornemens voor het nieuwe jaar

en nu maar hopen

dat het gaat zoals het gaat

en er dus niets van terecht zal komen

zoals het altijd is gegaan

tsja

eindelijk ben ik een realist

want goede voornemens

gaan altijd in de mist

dus blijf ik ook maar lekker roken

en heel veel onrust stoken......

©pieter  231212

schuld en boete

Dat godvergeten schuldgevoel

dat steeds weer zonder zin of doel

mijn denken bevlekt

en mijn ratio gekt

mijn vreugde nekt

en tranen lekt

om dat

wat ik

naar beste weten

dacht te doen

en deed

zonder de weet

van dat

wat ik nu

ervaar als leed

liet gebeuren

en heb gedaan

niet meer kan veranderen

en niet kan laten gaan.....

©pieter 191212

einde vd wereld

Ik voorspel het einde van de wereld

geen exacte datum

moet wel een beetje spannend blijven

maar vergaan doet ze

vergaan moet ze

gewoon omdat het niet anders kan

ja echt

die dag, hij komt er aan

het is de dag dat ik zal sterven

dan houd de wereld op

met iedereen en alles

er in en aan

want de wereld die ik ken

bestaat slechts

in mijn kop

ik ben de creationist

ik ben duivel en god

ja

die achterlijke gek en zot

die toestaat dat alles is zoals het is

met al de vreugde

en al het mis

pas als ik sterf

zal de wereld

zoals ik die ken vergaan

met alles er op

en alles er aan

©pieter 191212

december remember

de kou en regen 
van december 
de trieste tranen 
van herinnering 
wat bleef 
zijn slechts 
mijn wanen 
van wat was 
en niet mocht zijn 
ach 
ik moet het 
ook niet groter maken 
want dan maak ik mij 
heel klein 
en aan alles 
lijkt een eind te komen 
eerst je jeugd 
en uiteindelijk 
je dromen 
een nieuw begin 
bestaat niet 
alles is voortgaan 
op wat was 
maar ik loop mijn tranen 
met een glimlach 
zonder wrok 
loop ik mijn pas 
het heeft geen zin 
om stil te staan 
bij alles wat je nekt 
als ik dat zou doen 
is het mijn eigen waanzin 
die mij breekt 
en die mij gekt...... 

©pieter 1812

mag ik?!!!

mag ik de dauw
van je lippen likken
je strelen
met mijn mond en tong
mijn handen
en vingers
laten dwalen
daar waar jouw lief
mijn lijf bezong
jouw voelen
maakt mij groot
en ergens
toch ook
heel klein
als jij mij
in jouw schoot
heel even
god laat zijn
ach lief
mag ik je
in mijn armen sluiten
en strelen
met mijn hart
dat diep
in jou wil spelen
zingend als een bard
mag ik de dauw
van iedere nieuwe dag
jou op je lippen kussen
om met liefde en een lach
al ons zeer te sussen

©pieter

in het wilde groen 
waar bloemen zich verstoppen 
alsof zij zich schamen 
tussen brandnetels 
en wilde bramen 
daar waar vlinders kleuren 
en bloesems geuren 
zonder dat iemand het ruikt 
omdat niemand ziet 
dat schoonheid 
ligt verborgen 
in het niet 
daar waar alles kan groeien 
zonder de hand 
van spitten of snoeien 
daar 
waar slechts zon en regen 
hun zegen geven 
aan het tomeloos bestaan 
daar ligt de liefde en het leven 
daar ligt 
het niet bestaande pad 
dat ik met blote voeten 
af wil gaan 

©pieter 

een lief

een 'lief', die mij mijn feiten toont,

gestreng bestraft, en nooit verschoond,

heeft op mijn hart een groot vermogen,

niet een die slechts om lusten met mij vrijd

of vleit uit baatzuchtigheid,

dat bijzijn kan ik niet gedogen,

want elke streling, ieder woord

voelt mij dan als gelogen...

alle lippen die mij kusten.

alle lijven die het vuur

in mijn buik ooit blusten,

ze stellen niets meer voor

en gingen allen heen,

en alles dat bij mij bleef hangen,

is het verlangen naar die een...

die 'lief' die mij met waarheid durfde kwetsen,

mij keihard wist te raken zonder

er omheen te kletsen,

die ene, die haar schoot schonk

niet om klaar te komen,

maar om samen een te zijn

om samen weg te dromen...

het valt mij zwaar dit lijf en lief te missen

haar zijn en mijn bestaan

kan ik niet wissen

ook al was het maar voor even,

om niet langer stil te staan

bij het missen van vandaag

en al de 'kussen' die ik niet kan geven...

Ik wil haar in mijn armen warmen

mijn handen strelen door haar haar,

samensmelten in genegenheid

zonder schroom, verlegenheid,

alleen de durf om er voor te kiezen

zonder angst om het te verliezen,

echt houden van kan enkel winnen

met de durf van opnieuw beginnen

iedere dag, telkens weer

keer op keer

meer en meer...

met het lef naar jezelf en de ander te kijken

want ogen die zien kunnen leren en verrijken

want houden van is niet elkaar een beetje liefde lenen

het zit tussen de oren en in het hart

niet tussen de benen,

dat stukje daar is veel te klein

om hecht en echt verbonden te zijn

daar waar lust en liefde elkaar weten te raken

daar waar daad en woord de waarheid maken

daar waar horen samen gaat met verstaan

daar is waar ik met haar wil gaan

binnenstebuiten

als mijn buiten en binnen
botsen
om in een sterrenregen
uiteen te klotsen
en beeld
fuseert met klank
en kleur
dan ruiken
mijn ogen en oren
de goddelijke kleur
van hoe je voelen kan
met horen.....

harde woorden

als ik mij er weer eens op betrap 
dat ik dingen zei en heb gedaan 
waarvan ik zelf niet snap 
hoe ik dat kon laten gebeuren 
als ik weer eens heb lopen smijten 
met harde woorden en deuren 
en dingen deed die ik nooit zou doen 
maar dus wel deed 
en ik achteraf 
niet eens kon zeggen 
dat het mij speet 
wat stellen mijn woorden 
dan nog voor 
als ik zeg dat ik van je hou... 

voor mijn gevlogen vlinder

mijn pen 
raakt zijn schaduw 
op het papier 
ik schrijf 
de schaduw 
van mijn gedachten neer 
en verdwaal weer 
in het nu en hier 

verborgen 
in die schaduw 
daar huist 
jouw silhouet 
de lijnen zijn gevangen 
in mijn gesponnen 
schaduw - web 

nog heel geregeld 
raakt mijn schaduw 
de jouwe even aan 
maar zoekende 
naar licht 
zien we elkaar 
nog nauwelijks staan 

in de schaduw 
van ooit 
zo warme liefde 
voel ik niet langer 
jouw gemis 
of de kille kou 
het is de warme schaduw 
van het weten 
en die warmte 
geef ik jou...... 

© pieter 280612 

kom ik in mijn doos met papier en kladjes de overlijdenskaart van mijn opa tegen, de opa waar ik naar vernoemd ben, in dezelfde enveloppe zit een kladje, toen ik zag wist ik weer..... is uit 1972, ik was 16 jaar... ik las het en moest nu ineens huilen, iets wat ik op zijn begrafenis niet kon.... maar nu vraag ik mij af of ik er alsnog om huil of huil ik om mijn verloren 'onschuld' van toen.... zijn het de tranen van toen of de tranen van het weten wat sindsdien allemaal gebeurd is.... 


de laatste keren 
dat ik je kon bezoeken 
en je met mij sprak 
met in je ogen de dauw 
van een nieuwe morgen 
en je stem vol hoop 
voor een nieuwe dag 
toen wist ik al 
dat je ging sterven 
maar je mond sprak leven 
en straalde een lach 
en alles wat je zei 
klonk zo overtuigend blij 

je wist 
dat je tijd was gekomen 
en het zijn moest ruilen 
voor dromen 
ik voelde 
dat je afscheid van me nam 
met de woorden 
'leef goed, en goed is vaak niet 
wat je wenst, maar dat wat kan' 

en voor het eerst 
zag ik een traan op je wang 
en voor eerst 
in mijn leven 
voelde ik mij 
werkelijk bang 
voor het eerst 
begreep ik dat ik 
nooit de tijd zou kunnen verzetten 
en dat alles zo voorbij zou gaan 
als ik maar heel even 
niet op zou letten 

© pieter 1972 

La Nostra Notte, La Nostra Attivita 

Weet je wat je wil? 

.....Nee liefste 
Ik voel wat ik wil 
Maar weten 
Echt weten 
Doe ik niet..... 

Dus twijfel jij ook? 

.....Nee liefste 
Ik voel wel twijfel 
Maar twijfelen 
Echt twijfelen 
Doe ik niet..... 

Wat denk je nu te doen? 

.....Nee liefste 
Ik denk niet te doen 
Ik doe wat ik denk 
Maar echt denken 
Dat kan ik nu niet..... 

Wat wil je dat ik doe? 

.....Nee liefste 
Ik wil niets 
Ik wil dat wij doen 
Echt doen 
Wat wij willen doen..... 

Wil je bij mij zijn? 

.....Nee liefste 
Ik wil met jou zijn 
Gewoon zijn 
Echt met jou 
Om echt te zijn..... 

Ik hou van jou, jij van mij? 

.....Ja liefste 
Ik hou van jou 
Ja echt 
Zoals echt maar zijn kan..... 

Zullen we maar gaan slapen? 

.....Ja liefste 
Zullen we maar 
Dromen van morgen 
Echt dromen 
Tot het 'echte' morgen..... 

..... 
..... 
..... 
..... 
..... 

Slaap je al? 

.....Nee liefste 
Ik kan niet slapen 
Echt niet 
Niet slapen 
Niet echt dromen..... 

Wil je nog wat van me weten? 

.....Nee liefste 
Ik wil niet weten 
Ik wil jou 
Echt jou 
Jou echt weten..... 

Wil je nog even bij me komen? 

.....Nee liefste 
Ik wil nooit meer komen 
Ik wil altijd bij je zijn 
Echt voor altijd 
Altijd echt bij jou..... 

Waarom huil je nu? 

.....Nee liefste 
Ik huil niet 
Echt niet 
Het zijn jouw tranen 
Ze maken mijn ogen nat..... 

Hou me vast 
.....Ja liefste 

Kus me streel me 
.....Ja liefste 

Liefste 
....Ja 
Vrij de nacht de dag in 
.....Ja liefste, tot de morgen komt 


© pieter 

[is een oude, maar had gisteren een dejavu.... een gesprek waarvan de inhoud zich weer in deze woorden laat vatten, blijkbaar herhaalt alles zich op een net iets andere manier, steeds hetzelfde liedje op een ander melodietje] 

zo maar 1 zondagochtend terwijl in juni terwijl de regen tegen het raam tikt

het liefst 
lag ik nu 
naakt 
naast jou 
te dromen 
in een warm land 
met veel krekels 
die het geluid 
van liefde 
ritme geven 
je zacht strelend 
over nu verborgen borsten 
omdat je nu 
op je buik ligt 
maar 
ik proef jouw warmte 
met mijn handen, mond en tong 
ik kus je harde billen 
en jij 
je giechelt zacht 

op het leven

ik drink 
op de drank 
die ik niet ga drinken 
ik drink 
op het staal 
dat ik niet laat zinken 
op ieder glas 
dat ik laat staan 
op ieder shot 
dat ik laat gaan 
ik drink 
op de waanzin 
van iedere dag 
ik drink 
op de gekte 
van mijn traan en lach 
ik drink 
op de liefde 
van nu en van toen 
ik drink 
op alles wat niet gebeurde 
en ik wel had moeten doen 
ik drink 
op de beloften 
die niet zijn nagekomen 
ik drink 
op het verdrinken 
van mijn mooiste dromen 
en weet 
dat er nog heel veel 
moois zal komen 
ik drink 
op het grote vergeven 
ik drink 
ja ik drink op het leven 
ik drink het leven 

©pieter 140612