donderdag 12 februari 2015

niets mis met kanker



ach
je kan onder de tram komen
en een of twee benen kwijtraken
of er is een godsdienstgek
die je hals afsnijd
of je levend verbrand
of wat dacht je van
dementie, alzheimer
ja wat dacht je
dacht je immuun te zijn
nee iedereen krijgt zijn
wel of niet gekozen pijn
wat dacht je van
iedere dag
dat oeverloze
inhoudsloze
gezeur van praatprogramma's
te moeten aanhoren
dat is toch dodelijk
ja
er kan van alles mis zijn
er kan van alles mis gaan
palingsound
de hele dag
nee
dan ben ik liever dood
en wat dacht je van
tegen het mismaakte hoofd
en lijf
van marijke helwegen
te moeten aankijken
wat dacht je van in Syrië
of Irak te moeten wonen
wat dacht je van Palestijn
te zijn
in door Israël bezet gebied
nee
ik dacht het niet
dus
niets mis met kanker
©pieter 120215
Gepost door op 1 opmerking:

donderdag 5 februari 2015

wonder


wonder

5 februari 2015 om 13:08
hoe wonderlijk
kunnen klanken zinnen
en melodieën zingen
als je voorbij je oren
weet te luisteren
en leert te horen
dat iedere toon
kan toveren
en weet te veroveren
dat wat
je slechts met oren
nooit zou kunnen horen...
hoe wonderlijk
kan timing
ritmes klaren
en je 
een beat doen ontwaren
waar chaos
leek te heersen
en toch
het klopt
op iedere tel
en het vult de leegte
tussen hemel en hel...
hoe wonderlijk
ja hoe wonderlijk,
als god bestaat
heet hij muziek....

©pieter 050215



Gepost door op Geen opmerkingen:

woensdag 4 februari 2015

geen gedicht


geen gedicht
voor vandaag
geen gedicht
want een slecht gedicht
is nog erger
dan geen gedicht
en het is
des schrijvers plicht
zijn pen
soms neer te leggen
om stilzwijgend
met die daad
deze wrede waarheid
eindelijk eens te zeggen
©pieter

Gepost door op Geen opmerkingen:

zaterdag 24 januari 2015

westerbork

Westerbork 

het spoor
naar Westerbork
dat spoorloos
deed verdwijnen
vindt zich
de weg terug
in het denken
in het weten
in de schuld
van de ontkenning
en in het weten van het heden
en het gebeuren van nu
dat vol herkenning
zich opnieuw
een spoor trekt
in het heden
dit is het leed
van iedere dag
en nooit van het verleden

©pieter  240115
Gepost door op 1 opmerking:

vrijdag 23 januari 2015

alles en niets

hoeveel woorden
heb ik nodig
om te vertellen
wat ik voel
wat ik denk
wat ik weet...
ik denk
te voelen
wat ik weet
het zijn slechts twee woordjes
alles
en
niets...
nooit was ik bang
voor niets of niemand
doe mij
of mijn lijf pijn
en ik sla terug
maar nu
nu is ineens
alles anders...
mijn lijf
doet mij pijn
en ik
ik kan niets doen
om dat te stopen...
ik kan vloeken
ik kan schoppen
ik kan
ja
eigenlijk kan ik niets..
dus geef ik een knipoog
naar
en tegen alles
wat het leven mij geeft
want ik stik liever in mijn lachen
dan te verdrinken
in mijn tranen

©pieter  230115

Gepost door op 3 opmerkingen:

vrijdag 16 januari 2015

alles


Alles wat ik wil
is de wind in mijn haar.
Ik wil dansen op het randje.
Zonder angst voor het gevaar.
Ik wil lachen om mijn huilen.
En huilen om mijn lach.
Ik wil leven voor vandaag.
En alles doen
wat niet meer mag.
Ik wil zwemmen in het vuur.
Ik wil me branden aan het water.
En nooit meer op tijd zijn.
Want de de tijd,
die is later.
Ik wil waken in mijn bed
en dromen op de dag.
Ik wil eigenlijk alles doen
wat eigenlijk niet mag.
Ik wil het bitter proeven
samen met het zoet.
Ik wil alle smaken kennen.
Zelfs de smaak van bloed.
Ik wil
klanken
kleuren
smaken
geuren...
Ik wil vallen om op te staan
en komen om weg te gaan.
Van alles wil ik meer.
Tot aan het randje
van het zeer....
En soms.
Soms wil ik huilen.
Huilen om de pijn.
Niet om mijn zeer.
Maar dat van anderen.
Veroorzaakt
door het willen van mijn zijn.....
©pieter..
Gepost door op Geen opmerkingen:

dinsdag 13 januari 2015

telkens weer


ik leg mij neer
bij al het zeer
dat mijn geest
en lijf
tijstert en kwelt
bij al de pijn
dat mijn zijn
doet verdwijnen
in een soort
van ongewild geweld
ik slaap weg
in ongewilde wilde dromen
ik waak mij wakker
in een wereld
waar ik niet wil zijn
maar telkens weer
lijk thuis te komen
heel zacht
leg ik
mij
hier bij neer
en laat mijn dromen sterven
om te kunnen leven
tot over het randje
van het leven
en het zeer
telkens
en telkens weer

©pieter

Gepost door op Geen opmerkingen:
Abonneren op: Posts (Atom)