zondag 22 januari 2012
ontwaken
Als het licht dooft
en de schaduwen de grond in kruipen
het geluid breekt
en de kilte in mijn kuiten klimt
dan loop ik in de stilte
die van het duister spreekt
en over de doden zingt......
Dan loop ik langs het randje van de dag
op zoek naar de vrede van de nacht
en de kracht die ik zag
bij het ontwaken van mijn dromen......
sprakeloos
Ik
krijg mijn woorden niet meer op papier
ze
stokken in mijn hoofd en blijven hier
om
door te rotten in gedachten
ik
kan mijn woorden niet wegen
daarvoor
zijn ze te zwaar
dus
ben ik niet bij machte
je
te kunnen troosten
daarvoor
zijn ze veel te waar
ze
doen je pijn
en
maken je boos
je
ziet ze als verwijt
maar
het is niet aan jou
het
is mijn verdriet
en
spijt
en
al mijn lieve woorden
en
al mijn houden van
dat
gooi je van je af
omdat
je niet geloven kan
ik
weet
dat
ligt in het vertrouwen
en
een stukje rouwen
waarmee
jouw verleden
mijn
verleden raakt
het
is niet dat ik ooit heb gelogen
maar
puur mijn onvermogen
uit
angst je te bezeren
dat
ik dingen deed
die
ik zo niet had moeten doen
en
ik weet wel dat ik dat vertrouwen
niet
terug krijg met een zoen
al
de actie en reactie waarmee
we
elkaar bestrijden
brengt
geen licht of lucht
is
slechts benzine
op
een sluimerend lijden
het
vuur dat ons beiden verteerd
legt
een rookgordijn
over
alles wat we hebben geleerd
ik
ben zo moe om steeds maar weer te moeten bewijzen
dat
ik niet langer vlucht in dromen van de draak
ik
heb er heel mijn leven over lopen liegen
en
nu het niet meer nodig is neemt het leven wraak
ik
begrijp je angsten maar al te goed
denk
niet dat ik niet weet wat dit met je doet
maar
als je vrees de waarheid fluistert
bij
alles wat je ziet en denkt
en
alles zo weet in te kleuren
dat
het de waarheid krenkt
dan
ligt het aan mijn doen en laten
en
de twijfel en de gaten
die
ik daarmee in jouw denken sla
©pieter...2/10/11
donderdag 19 januari 2012
schoonheid
schoonheid
is een vorm van genialiteit
die geen verklaring nodig heeft
het is als de jaargetijden
het is en zal zijn
het is de maan
en de weerspiegeling van
de maan in het water
schoonheid heeft geen twijfel
schoonheid is het domein der goden
schoonheid zit in alles en iedereen
toch kan niemand het bezitten
maar
als schoonheid
bezit gaat nemen van je denken
maak je er alles lelijk mee.....
©pieter 200112
is een vorm van genialiteit
die geen verklaring nodig heeft
het is als de jaargetijden
het is en zal zijn
het is de maan
en de weerspiegeling van
de maan in het water
schoonheid heeft geen twijfel
schoonheid is het domein der goden
schoonheid zit in alles en iedereen
toch kan niemand het bezitten
maar
als schoonheid
bezit gaat nemen van je denken
maak je er alles lelijk mee.....
©pieter 200112
uit de kast
Ik moet iets vertellen. Kan niet langer leven met dit grote geheim. Dus hier mijn bekentenis, ja, ik ben heteroseksueel. Zo hetero als ze maar komen. En wat misschien nog wel erger is. Hetero met een behoorlijke macho inslag. Alleen dat laatste heb ik aardig onder controle. Zit goed verborgen onder een dikke laag vernis van fatsoen. Alleen heel af en toe schijnt het er doorheen.
Ja, ik val op vrouwen, hou van vrouwen, met heel mijn lijf, en zo af en toe is er een waar ik ook met heel mijn geest en hart van hou. Als dat laatste het geval is wordt het macho beest in mij heel erg klein. Maar nu, nu is hij losgebroken, dwars door de vernis heen en wild als de wind.
Helaas ben ik ook een gemankeerde hetero. Ik weet heel goed hoe vrouwen in elkaar zitten, maar meestal snap ik ze niet, blijven ze geestelijk totaal ongrijpbaar. Maar goed, wat maakt het uit?, ik snap mijzelf vaak ook totaal niet meer.
Komen we bij het volgende punt. Zie ik als hetero vrouwen als lustobject?... Kan ik wel heel fatsoenlijk zeggen dat dat niet zo is, maar dan lieg ik.... Nee, niet altijd. Maar zo af en toe betrap ik mij erop dat ik bepaalde vrouwelijke vormen voorbij zie lopen op straat, en dan denk ik....."nou, daar wil best wel eens mee...[vul dat zelf maar in]" ..... Dan loop ik maar snel letterlijk mijn pik achterna, anders zou ik achteruit lopen, en geef ik er figuurlijk maar geen gehoor aan. Want als ik dat zou doen zou ik de hele dag bezig zijn....
Nou, het hoge woord is er uit. Ik ben dus hetero. Met al zijn fouten en al zijn goeds. Met een laatste aantekening; "ik kan alleen heftig 'beminnen' als ik hartstochtelijk kan houden van" ... Ik ben gewoon ik, hou van me zoals ik ben, een heteroseksueel 'mietje'
[ de ik figuur in dit verhaal heeft niets te maken met de schrijver ervan, noch met personen welke deze kent, dit is een totaal fictieve waarheid]
©pieter
Ja, ik val op vrouwen, hou van vrouwen, met heel mijn lijf, en zo af en toe is er een waar ik ook met heel mijn geest en hart van hou. Als dat laatste het geval is wordt het macho beest in mij heel erg klein. Maar nu, nu is hij losgebroken, dwars door de vernis heen en wild als de wind.
Helaas ben ik ook een gemankeerde hetero. Ik weet heel goed hoe vrouwen in elkaar zitten, maar meestal snap ik ze niet, blijven ze geestelijk totaal ongrijpbaar. Maar goed, wat maakt het uit?, ik snap mijzelf vaak ook totaal niet meer.
Komen we bij het volgende punt. Zie ik als hetero vrouwen als lustobject?... Kan ik wel heel fatsoenlijk zeggen dat dat niet zo is, maar dan lieg ik.... Nee, niet altijd. Maar zo af en toe betrap ik mij erop dat ik bepaalde vrouwelijke vormen voorbij zie lopen op straat, en dan denk ik....."nou, daar wil best wel eens mee...[vul dat zelf maar in]" ..... Dan loop ik maar snel letterlijk mijn pik achterna, anders zou ik achteruit lopen, en geef ik er figuurlijk maar geen gehoor aan. Want als ik dat zou doen zou ik de hele dag bezig zijn....
Nou, het hoge woord is er uit. Ik ben dus hetero. Met al zijn fouten en al zijn goeds. Met een laatste aantekening; "ik kan alleen heftig 'beminnen' als ik hartstochtelijk kan houden van" ... Ik ben gewoon ik, hou van me zoals ik ben, een heteroseksueel 'mietje'
[ de ik figuur in dit verhaal heeft niets te maken met de schrijver ervan, noch met personen welke deze kent, dit is een totaal fictieve waarheid]
©pieter
leegte
een leeg hart
woont in een leeg huis
kan enkel zwerven
langs lanen van verdriet
ik dacht eindelijk
te zijn thuis gekomen
maar blijkbaar
ben ik dat niet
mijn hart huist
in de leegte
en het klopt niet meer
mijn hart reist
door mijn denken
en slaapt
op een bed van zeer
woont in een leeg huis
kan enkel zwerven
langs lanen van verdriet
ik dacht eindelijk
te zijn thuis gekomen
maar blijkbaar
ben ik dat niet
mijn hart huist
in de leegte
en het klopt niet meer
mijn hart reist
door mijn denken
en slaapt
op een bed van zeer
mijn tuin
ik pluk wat gedachten
uit de tuin van mijn denken.
en er groeit van alles in mijn tuin.
onkruid bestaat niet.
dus dat groeit er niet.
wieden is verboden.
schoffelen gevaarlijk.
dus alles groeit wat groeien kan.
en dat zogenaamde onkruid
draagt vaak de mooiste bloemen.
mijn tuin
is een vrije tuin.
iedereen mag er zaaien en oogsten.....
©pieter
uit de tuin van mijn denken.
en er groeit van alles in mijn tuin.
onkruid bestaat niet.
dus dat groeit er niet.
wieden is verboden.
schoffelen gevaarlijk.
dus alles groeit wat groeien kan.
en dat zogenaamde onkruid
draagt vaak de mooiste bloemen.
mijn tuin
is een vrije tuin.
iedereen mag er zaaien en oogsten.....
©pieter
nieuw begin
in het laatste duister
van de nacht
als het eerste licht
van de nieuwe dag
net over de horizon
weer naar me lacht
en een ander licht werpt
op wat ik zag
dan voel ik weer
leven in mijn lijf
dan stroomt er weer gloed
door mijn geest
en denk ik dat ik toch
nog maar even blijf
en dat alles wat was
wel goed is geweest
©pieter 120112
van de nacht
als het eerste licht
van de nieuwe dag
net over de horizon
weer naar me lacht
en een ander licht werpt
op wat ik zag
dan voel ik weer
leven in mijn lijf
dan stroomt er weer gloed
door mijn geest
en denk ik dat ik toch
nog maar even blijf
en dat alles wat was
wel goed is geweest
©pieter 120112
vrijdag 13 januari 2012
maandag 2 januari 2012
het ritme dat was het ritme dat is het ritme dat komt slaat de maat slaat zelden mis en mijn hart slaat een ritme een solo voor jou het slaat in en om de oren van een ieder waarvan ik hou mijn ritme soms slaat het op hol en raast het gierend uit de klauwen soms sla ik het met stilte vol en zoek ik naar de maat om verder op te bouwen het ritme dat was het ritme dat is het ritme dat komt het 'heilige' ritme dat nooit verstomd zolang ik een stok heb om mee te slaan om mee te strelen zolang zal ik een ritme slaan om de maat van het leven met jouw te delen
Abonneren op:
Posts (Atom)