zondag 22 januari 2012

ontwaken


Als het licht dooft
en de schaduwen de grond in kruipen
het geluid breekt
en de kilte in mijn kuiten klimt
dan loop ik in de stilte
die van het duister spreekt
en over de doden zingt......
Dan loop ik langs het randje van de dag
op zoek naar de vrede van de nacht
en de kracht die ik zag
bij het ontwaken van mijn dromen...... 

sprakeloos


Ik krijg mijn woorden niet meer op papier
ze stokken in mijn hoofd en blijven hier
om door te rotten in gedachten
ik kan mijn woorden niet wegen
daarvoor zijn ze te zwaar
dus ben ik niet bij machte
je te kunnen troosten
daarvoor zijn ze veel te waar
ze doen je pijn
en maken je boos
je ziet ze als verwijt
maar het is niet aan jou
het is mijn verdriet
en spijt

en al mijn lieve woorden
en al mijn houden van
dat gooi je van je af
omdat je niet geloven kan
ik weet
dat ligt in het vertrouwen
en een stukje rouwen
waarmee jouw verleden
mijn verleden raakt
het is niet dat ik ooit heb gelogen
maar puur mijn onvermogen
uit angst je te bezeren
dat ik dingen deed
die ik zo niet had moeten doen
en ik weet wel dat ik dat vertrouwen
niet terug krijg met een zoen

al de actie en reactie waarmee
we elkaar bestrijden
brengt geen licht of lucht
is slechts benzine
op een sluimerend lijden
het vuur dat ons beiden verteerd
legt een rookgordijn
over alles wat we hebben geleerd

ik ben zo moe om steeds maar weer te moeten bewijzen
dat ik niet langer vlucht in dromen van de draak
ik heb er heel mijn leven over lopen liegen
en nu het niet meer nodig is neemt het leven wraak
ik begrijp je angsten maar al te goed
denk niet dat ik niet weet wat dit met je doet
maar als je vrees de waarheid fluistert
bij alles wat je ziet en denkt
en alles zo weet in te kleuren
dat het de waarheid krenkt
dan ligt het aan mijn doen en laten
en de twijfel en de gaten
die ik daarmee in jouw denken sla

©pieter...2/10/11

donderdag 19 januari 2012

schoonheid

schoonheid 
is een vorm van genialiteit 
die geen verklaring nodig heeft 
het is als de jaargetijden 
het is en zal zijn 
het is de maan 
en de weerspiegeling van 
de maan in het water 
schoonheid heeft geen twijfel 
schoonheid is het domein der goden 
schoonheid zit in alles en iedereen 
toch kan niemand het bezitten 
maar 
als schoonheid 
bezit gaat nemen van je denken 
maak je er alles lelijk mee..... 

©pieter 200112

uit de kast

Ik moet iets vertellen. Kan niet langer leven met dit grote geheim. Dus hier mijn bekentenis, ja, ik ben heteroseksueel. Zo hetero als ze maar komen. En wat misschien nog wel erger is. Hetero met een behoorlijke macho inslag. Alleen dat laatste heb ik aardig onder controle. Zit goed verborgen onder een dikke laag vernis van fatsoen. Alleen heel af en toe schijnt het er doorheen. 

Ja, ik val op vrouwen, hou van vrouwen, met heel mijn lijf, en zo af en toe is er een waar ik ook met heel mijn geest en hart van hou. Als dat laatste het geval is wordt het macho beest in mij heel erg klein. Maar nu, nu is hij losgebroken, dwars door de vernis heen en wild als de wind. 

Helaas ben ik ook een gemankeerde hetero. Ik weet heel goed hoe vrouwen in elkaar zitten, maar meestal snap ik ze niet, blijven ze geestelijk totaal ongrijpbaar. Maar goed, wat maakt het uit?, ik snap mijzelf vaak ook totaal niet meer. 

Komen we bij het volgende punt. Zie ik als hetero vrouwen als lustobject?... Kan ik wel heel fatsoenlijk zeggen dat dat niet zo is, maar dan lieg ik.... Nee, niet altijd. Maar zo af en toe betrap ik mij erop dat ik bepaalde vrouwelijke vormen voorbij zie lopen op straat, en dan denk ik....."nou, daar wil best wel eens mee...[vul dat zelf maar in]" ..... Dan loop ik maar snel letterlijk mijn pik achterna, anders zou ik achteruit lopen, en geef ik er figuurlijk maar geen gehoor aan. Want als ik dat zou doen zou ik de hele dag bezig zijn.... 

Nou, het hoge woord is er uit. Ik ben dus hetero. Met al zijn fouten en al zijn goeds. Met een laatste aantekening; "ik kan alleen heftig 'beminnen' als ik hartstochtelijk kan houden van" ... Ik ben gewoon ik, hou van me zoals ik ben, een heteroseksueel 'mietje' 


[ de ik figuur in dit verhaal heeft niets te maken met de schrijver ervan, noch met personen welke deze kent, dit is een totaal fictieve waarheid] 

©pieter 

leegte

een leeg hart 
woont in een leeg huis 
kan enkel zwerven 
langs lanen van verdriet 
ik dacht eindelijk 
te zijn thuis gekomen 
maar blijkbaar 
ben ik dat niet 
mijn hart huist 
in de leegte 
en het klopt niet meer 
mijn hart reist 
door mijn denken 
en slaapt 
op een bed van zeer 

mijn tuin

ik pluk wat gedachten 
uit de tuin van mijn denken. 
en er groeit van alles in mijn tuin. 
onkruid bestaat niet. 
dus dat groeit er niet. 
wieden is verboden. 
schoffelen gevaarlijk. 
dus alles groeit wat groeien kan. 
en dat zogenaamde onkruid 
draagt vaak de mooiste bloemen. 
mijn tuin 
is een vrije tuin. 
iedereen mag er zaaien en oogsten..... 

©pieter 

nieuw begin

in het laatste duister 
van de nacht 
als het eerste licht 
van de nieuwe dag 
net over de horizon 
weer naar me lacht 
en een ander licht werpt 
op wat ik zag 
dan voel ik weer 
leven in mijn lijf 
dan stroomt er weer gloed 
door mijn geest 
en denk ik dat ik toch 
nog maar even blijf 
en dat alles wat was 
wel goed is geweest 

©pieter 120112 

maandag 2 januari 2012


het ritme dat was
het ritme dat is
het ritme dat komt
slaat de maat
slaat zelden mis
en mijn hart slaat een ritme
een solo voor jou
het slaat in en om de oren
van een ieder waarvan ik hou
mijn ritme
soms slaat het op hol
en raast het gierend uit de klauwen
soms sla ik het met stilte vol
en zoek ik naar de maat
om verder op te bouwen
het ritme dat was
het ritme dat is
het ritme dat komt
het 'heilige' ritme
dat nooit verstomd
zolang ik een stok heb
om mee te slaan
om mee te strelen
zolang zal ik een ritme slaan
om de maat van het leven
met jouw te delen