Met het extra hoofdkussen tegen mijn buik en bovenbenen gedrukt. Lig ik met opgetrokken benen in een semi foetus houding, eenzaam in het veel te groot aanvoelende bed. De leegte naast me is voelbaar aanwezig. Het kussen waar ik me tegenaan druk maakt dat niet goed. Nee, het maakt de leegte alleen maar meer voelbaar. Het doet het gemis alleen maar groter maken.
Waarom kruip ik eigenlijk zo intiem tegen dat kussen aan?. Is het soms een soort oer-reflex om troost te zoeken in de eenzaamheid, door tegen iets zachts en warm aan te kruipen?.
Raar hoor want toen ze nog wel naast me lag kroop ik zelden tegen haar aan om te gaan slapen. We kropen eigenlijk alleen maar tegen elkaar aan als een soort van voorspel voor het voorspel. Noem het maar inleidende schermutselingen. En aangezien ik niet van plan ben de liefde te gaan bedrijven met het kussen, is het mij een raadsel waarom ik zo ben gaan liggen. Want zoals ik al zei, normaal gesproken kropen we niet tegen elkaar aan als we gingen slapen.
Op de eerste plaats omdat het veel te warm word. Onaangenaam plakkerig en zweterig. Op de tweede plaats omdat een bepaald lichaamsdeel van mij zich dan ontpopt met een eigen willetje. Of ik het nu wil of niet, hij steekt dan zijn kop op en drukt zich als keihard staal tegen haar zachte warme billen aan. Voor mij niet echt onaangenaam. Maar voor haar afleidend irritant. Zodoende lagen we meestal ruggelings naast elkaar. Als je toch niet van plan bent die extra centimeters optimaal te gaan gebruiken, kan je beter die spontane erecties voorkomen.
Tegen het kussen aangekropen heb ik daar geen last van. Nee mijn penis is een soort van memorystick. Hij schijnt zelf te kunnen voelen of het de moeite waard is zich op te richten. En het kussen is hem dat duidelijk niet waard. Maar nu ben ik mij heel bewust van de afwezigheid van mijn erectie. En de afwezigheid daarvan maakt me pijnlijk bewust van een ander gemis. Namelijk haar lichamelijke afwezigheid. En hoe de aanwezigheid daarvan mij altijd heel veel genot en plezier wist te geven.
Terwijl de herinnering daaraan door mijn hoofd speelt valt het me op dat ik er geen erectie van krijg. Het zoveelste bewijs dat mijn penis een eigen willetje heeft. En dat ik daar niet altijd alles zelf over te zeggen heb.
Ik draai me op mijn rug en begin mezelf te strelen. Soms helpt masturbatie bij het in slaap vallen, als het tenminste tot een bevredigend resultaat heeft geleid. Ik neem dus wel een risico, want ik voel me nu en al weken niet echt opgewonden meer. Zo,eens kijken wie hier de baas is. Nou, ik dus niet. Want stijfkoppig als hij is blijft hij volharden in zijn slappe toestand. En ik kan fantaseren wat ik wil,werkt niet. Ja de heetste fantasie is nu ook juist die persoon die mijn bed momenteel veel te groot doet lijken. Ik voel me ook behoorlijk slap. Dus ik kan mijn lid een hand geven.We missen haar alletwee, maar ik het meest, hij hangt er tenslotte alleen maar een beetje bij.
Ik draai mij op mijn zij. Met mijn rug naar het kussen gekeerd. Zo liggend ervaar ik vaag de aanwezigheid van iets achter mijn rug. Ik weet dat het een kussen is. Maar het voelt vertrouwd. Bijna alsof ze weer echt achter mij ligt. Na een diepe zucht te hebben geslaakt sluit ik mijn ogen. Zeg nog net niet 'welterusten'. Nee zo gek ben ik nog niet. Terwijl ik langzaam in slaap sukkel. Hoor ik nog net, hoe het kussen, zacht mompelend, 'trusten klootzak' tegen me fluistert.
De slaap maakt zich langzaam meester over mij en ik rol mij van mijn zij op mijn buik. En nog voor het zwart van de slaap zich definitief meester maakt van mijn dromen. Voel ik hoe mijn groeiende erectie zich tegen het matras drukt. En mijn droom sloot zich daar mooi passend bij aan.
Waarom kruip ik eigenlijk zo intiem tegen dat kussen aan?. Is het soms een soort oer-reflex om troost te zoeken in de eenzaamheid, door tegen iets zachts en warm aan te kruipen?.
Raar hoor want toen ze nog wel naast me lag kroop ik zelden tegen haar aan om te gaan slapen. We kropen eigenlijk alleen maar tegen elkaar aan als een soort van voorspel voor het voorspel. Noem het maar inleidende schermutselingen. En aangezien ik niet van plan ben de liefde te gaan bedrijven met het kussen, is het mij een raadsel waarom ik zo ben gaan liggen. Want zoals ik al zei, normaal gesproken kropen we niet tegen elkaar aan als we gingen slapen.
Op de eerste plaats omdat het veel te warm word. Onaangenaam plakkerig en zweterig. Op de tweede plaats omdat een bepaald lichaamsdeel van mij zich dan ontpopt met een eigen willetje. Of ik het nu wil of niet, hij steekt dan zijn kop op en drukt zich als keihard staal tegen haar zachte warme billen aan. Voor mij niet echt onaangenaam. Maar voor haar afleidend irritant. Zodoende lagen we meestal ruggelings naast elkaar. Als je toch niet van plan bent die extra centimeters optimaal te gaan gebruiken, kan je beter die spontane erecties voorkomen.
Tegen het kussen aangekropen heb ik daar geen last van. Nee mijn penis is een soort van memorystick. Hij schijnt zelf te kunnen voelen of het de moeite waard is zich op te richten. En het kussen is hem dat duidelijk niet waard. Maar nu ben ik mij heel bewust van de afwezigheid van mijn erectie. En de afwezigheid daarvan maakt me pijnlijk bewust van een ander gemis. Namelijk haar lichamelijke afwezigheid. En hoe de aanwezigheid daarvan mij altijd heel veel genot en plezier wist te geven.
Terwijl de herinnering daaraan door mijn hoofd speelt valt het me op dat ik er geen erectie van krijg. Het zoveelste bewijs dat mijn penis een eigen willetje heeft. En dat ik daar niet altijd alles zelf over te zeggen heb.
Ik draai me op mijn rug en begin mezelf te strelen. Soms helpt masturbatie bij het in slaap vallen, als het tenminste tot een bevredigend resultaat heeft geleid. Ik neem dus wel een risico, want ik voel me nu en al weken niet echt opgewonden meer. Zo,eens kijken wie hier de baas is. Nou, ik dus niet. Want stijfkoppig als hij is blijft hij volharden in zijn slappe toestand. En ik kan fantaseren wat ik wil,werkt niet. Ja de heetste fantasie is nu ook juist die persoon die mijn bed momenteel veel te groot doet lijken. Ik voel me ook behoorlijk slap. Dus ik kan mijn lid een hand geven.We missen haar alletwee, maar ik het meest, hij hangt er tenslotte alleen maar een beetje bij.
Ik draai mij op mijn zij. Met mijn rug naar het kussen gekeerd. Zo liggend ervaar ik vaag de aanwezigheid van iets achter mijn rug. Ik weet dat het een kussen is. Maar het voelt vertrouwd. Bijna alsof ze weer echt achter mij ligt. Na een diepe zucht te hebben geslaakt sluit ik mijn ogen. Zeg nog net niet 'welterusten'. Nee zo gek ben ik nog niet. Terwijl ik langzaam in slaap sukkel. Hoor ik nog net, hoe het kussen, zacht mompelend, 'trusten klootzak' tegen me fluistert.
De slaap maakt zich langzaam meester over mij en ik rol mij van mijn zij op mijn buik. En nog voor het zwart van de slaap zich definitief meester maakt van mijn dromen. Voel ik hoe mijn groeiende erectie zich tegen het matras drukt. En mijn droom sloot zich daar mooi passend bij aan.
