ik moet wennen aan je lichaam
het voelt zo vreemd en toch bekent
het is zo anders en toch ook weer eender
aan dat waar ik zo aan was gewend
begrijp me niet verkeerd
ik ben niet aan het vergelijken
maar blijkbaar heb ik nog niet geleerd
om als ik samen ben met jou
niet meer denkend aan haar
alleen naar jou te kijken
waarom toch voel ik mij schuldig
alsof ik ontrouw ben aan haar
en ook aan jou
omdat ik hier ben
en in gedachten
ook nog steeds een beetje daar
zijn dit gedachten die ik uit mag spreken
of verzwijgen en maar vergeten moet
en met geil genot jouw mijn passie preken
en te doen alsof zij me niets meer doet
ach je weet ook wel
dat amor niets van doen heeft met ons vrijen
we genieten en vinden het fijn bij elkaar
dus kruip ik tussen je warme dijen
daar ben ik graag en wil jij me hebben daar
das alles zeg je
maar is dat waar?
of verwar ik jouw streling
en liefkozende woordjes
met de liefde die ik mis
en zoek ik achter
al die passie en genot
toch iets
wat er echt niet is
verdomme
waarom kan ik niet zorgeloos genieten
en klaarkomen met hoe het is in het nu
waarom heeft de wijn die ik vandaag drink
de nasmaak van de wijn van gis' tren
en proef ik daarvan enkel het residu
ik zit weer veel te veel
te piekeren en te denken
dat moet ik niet doen
ik moet enkel genieten van jouw wijn
drinken en drinken en blijven schenken
de glazen doen klinken met jou
en een toast uitbrengen
op die andere manier
waarop ik heel veel van je hou
jouw lichaam streelt mij zachtjes hard
je ogen kijken door mijn ziel recht in mijn hart....
jij mint mij en ik min jou,
maar ik durf niet te zeggen
dat ik van je hou...ik weet niet wat ik voel,
echt ik weet het niet...
alleen dat ik niets zeggen wil
dat jou en mij verdriet...
je woorden inspireren en leren...
we delen ons lijf
en we delen ons denken...
en de tijd zal ons leren
wat we elkaar
verder nog kunnen schenken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten