thuis komen

thuis komen

26 jan, 19:13
in mijn hart draag ik het beeld
van zitten op een bankje
langs de oever van
het kalme water
waar het vroeger en het later
in de stilte van de tijd verdween
terwijl ik in haar donkere ogen keek
waarin het leven mooi zacht blonk
lippen streelde woorden
waarvan het leek
waarvan het klonk
alsof
we ze al eerder hoorden
het was de echo van ons weten
die in de stilte van nooit vergeten
zich opnieuw een weg
naar buiten vond
om zich daar te laten strelen
door de troost
van de wijsheid van de tijd
van samen delen
zonder angst of spijt
heel helder
zonder ruis
en zonder op te hoeven staan
kwam ik samen met haar thuis

©pieter