stilte
een chaos van stukgeslagen dromen
die in de wervel van de orkaan
maar blijven gaan en komen
het raast en stiert
dol en dwaas
de regen slaat mij uit de ogen
en ik zie alles in een waas
het schicht en licht
en alles dondert om
ik wil schreeuwen
maar mijn stem is stom
en ineens
is daar de stilte
is dit het oog van de orkaan?
en heb ik even de tijd
om weer op te gaan staan?
maar ach
wat maakt het uit
ik kom er toch niet uit
het moet allemaal overwaaien
dan pas
met mijn laatste beetje wil
weet ik
het wordt
wel weer stil.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten