een lief

een 'lief', die mij mijn feiten toont,

gestreng bestraft, en nooit verschoond,

heeft op mijn hart een groot vermogen,

niet een die slechts om lusten met mij vrijd

of vleit uit baatzuchtigheid,

dat bijzijn kan ik niet gedogen,

want elke streling, ieder woord

voelt mij dan als gelogen...

alle lippen die mij kusten.

alle lijven die het vuur

in mijn buik ooit blusten,

ze stellen niets meer voor

en gingen allen heen,

en alles dat bij mij bleef hangen,

is het verlangen naar die een...

die 'lief' die mij met waarheid durfde kwetsen,

mij keihard wist te raken zonder

er omheen te kletsen,

die ene, die haar schoot schonk

niet om klaar te komen,

maar om samen een te zijn

om samen weg te dromen...

het valt mij zwaar dit lijf en lief te missen

haar zijn en mijn bestaan

kan ik niet wissen

ook al was het maar voor even,

om niet langer stil te staan

bij het missen van vandaag

en al de 'kussen' die ik niet kan geven...

Ik wil haar in mijn armen warmen

mijn handen strelen door haar haar,

samensmelten in genegenheid

zonder schroom, verlegenheid,

alleen de durf om er voor te kiezen

zonder angst om het te verliezen,

echt houden van kan enkel winnen

met de durf van opnieuw beginnen

iedere dag, telkens weer

keer op keer

meer en meer...

met het lef naar jezelf en de ander te kijken

want ogen die zien kunnen leren en verrijken

want houden van is niet elkaar een beetje liefde lenen

het zit tussen de oren en in het hart

niet tussen de benen,

dat stukje daar is veel te klein

om hecht en echt verbonden te zijn

daar waar lust en liefde elkaar weten te raken

daar waar daad en woord de waarheid maken

daar waar horen samen gaat met verstaan

daar is waar ik met haar wil gaan