de
kou en regen
van december
de trieste tranen
van herinnering
wat bleef
zijn slechts
mijn wanen
van wat was
en niet mocht zijn
ach
ik moet het
ook niet groter maken
want dan maak ik mij
heel klein
en aan alles
lijkt een eind te komen
eerst je jeugd
en uiteindelijk
je dromen
een nieuw begin
bestaat niet
alles is voortgaan
op wat was
maar ik loop mijn tranen
met een glimlach
zonder wrok
loop ik mijn pas
het heeft geen zin
om stil te staan
bij alles wat je nekt
als ik dat zou doen
is het mijn eigen waanzin
die mij breekt
en die mij gekt......
©pieter 1812
van december
de trieste tranen
van herinnering
wat bleef
zijn slechts
mijn wanen
van wat was
en niet mocht zijn
ach
ik moet het
ook niet groter maken
want dan maak ik mij
heel klein
en aan alles
lijkt een eind te komen
eerst je jeugd
en uiteindelijk
je dromen
een nieuw begin
bestaat niet
alles is voortgaan
op wat was
maar ik loop mijn tranen
met een glimlach
zonder wrok
loop ik mijn pas
het heeft geen zin
om stil te staan
bij alles wat je nekt
als ik dat zou doen
is het mijn eigen waanzin
die mij breekt
en die mij gekt......
©pieter 1812
Geen opmerkingen:
Een reactie posten