donderdag 5 november 2009

RELIGIE

RELIGIE
" voor ik een letter op papier zet wil ik zeggen niemand te willen kwetsen, hooguit te prikkelen"

Ik ben christelijk opgevoed. Ik heb niets tegen wie wat dan ook wil geloven. Maar in mijn hoofd worstel ik met het zogenaamde geloof. Ik heb er rationeel alles aan gedaan om van het geloof af te komen. Ik wil het wel loslaten maar het laat mij niet los.
Nu zie ik geloven als iets anders als religie. Religie is voor mij een groot kwaad. Machthebbers hebben er een handje van het geloof/religie te gebruiken om mensen tegen elkaar uit te spelen om zo de macht uit te breiden en te handhaven. Om nog nog maar te zwijgen van het oorlog voeren tegen anders denkenden. Daarom heeft welke religie voor mij dan ook compleet afgedaan. Religie is 10% goddelijke inspiratie en 90% menselijke malversatie, zo zie ik de bijbel/koran/talmoed. Voor het christelijk geloof is dat pas echt begonnen bij de Romeinse keizer Constantijn. In de 4e eeuw na Christus was het Romeinse rijk enorm groot. Europa, delen van Afrika, Turkije en tot ver in het midden oosten. In dat enorme rijk waren op zeker moment vier keizers. Twee in het westen en twee in het oosten. Na zijn rivaal, maxinius. in het westen te hebben verslagen sloot hij een verbond met Lucinius die samen met Darius in het oostelijke rijk voor keizer speelden. Lucinius trouwde met de zus van Constantijn en trok ten strijde tegen Darius die hij versloeg. Toen waren er nog twee. Ik ging al kort door de bocht, en blijf dat doen. Wil je de preciese feiten weten moet je maar naar de bibliotheek lopen. Kortom Constantijn bekkeerde zich tot het christelijke geloof. Geinspireerd door zijn klerk. En aangezien er toen in heel het rijk grote clusters van christenen begonnen te ontstaan. Leek het hem volgens mij wel een mooie inbreuk om zijn macht te kunnen uitbreiden. Zeker omdat hij zich wilde afzetten tegen de senaat die hem niet bepaald welgevallig was. Hij declameerde: Een rijk, een God, een keizer. Waarbij hij God en keizer volgens mij verenigd zag in zichzelf. En niet de christelijke God. Hij sprak van vrijheid van godsdienst, welke god dan ook, voor heel het Romeinse rijk, Het probleem Lucius loste hij op door hem te laten vermoorden samen met de zoon van L en dus ook de zoon van zijn zuster Constantina. Lekker Christelijk. Vervolgens was hij alleenheerser en hoofd van de toenmalige kerk. Hij heeft ook de eerste stenen van de St.Pieter in Rome laten aanleggen. En wat te denken van wat hij In Constantinopel?Instanboel heeft laten neerzetten. Dit persoon wordt aangezien voor de creator van een wereldreligie. Nogmaals, wil je er het fijne van weten ga naar de bibliotheek en verwonder je. Over de Islam wil ik het niet hebben. Maar daar valt ook een discutabel verhaal over te vertellen. Voor zover iets over de oorsprong.
In het nu zitten we opgescheept met twee grote wereldreligies die elkaar in de extreemste vormen daarvan naar de keel vliegen. Zo zeer dat zelfs een normale discussie vrijwel onmogelijk lijkt. Voor mij reden temeer om van religie niets te willen weten.
Blijft het geloof in iets van een god, of laten we gewoon maar zeggen GOD.

Voor mij is god The Big Bang. Pure energie uit het niets in het niets tot een alles. Ik ben deel van de big bang. Dus iets van God is ook in mij. Ik ben immers geschapen naar zijn beeld. Maar wie is God dan. Is God almachtig. Is God de drie eenheid van Vader, Zoon en Heilige geest. Als hij almachtig is waarom heeft de duivel dan zoveel invloed op het gebeuren hier op aard. Want al het slechte schrijven we immers aan hem toe????
Of is God misschien geen drie eenheid maar een vier eenheid. Is hij naast de vader de zoon en de heilige geest ook de duivel. Want als God goed is laat hij niet toe wat wij aan de duivel toeschrijven. Hij laat het gebeuren dus is hij op zijn minst medeplichtig aan wat wij satan toeschrijven. En als ik geschapen ben naar gods beeld maakt die redenatie compleet zin. Want in mij schuilt ook een goede goddelijke kant. Maar ook een duivelse kant. Soms schuilt satan in mijn hoofd. Denk en doe ik alles om verderf en deconstructie teweeg te brengen. Al is het alleen maar in en voor mijzelf.
Rationeel zeg ik vergeet het. Maar het lukt mij niet. Mijn gevoel zegt dat er iets is wat je God mag noemen. Een God die zonder hemel of hel alle energie vertegenwoordigd die er in het heelal, sinds de big bang, bestaat.
Hemel of hel is de gemoedtoestand waarin je verkeerd. Heb je vrede met je omgeving en met jezelf sterf je met de gemoedstoestand van de hemel. Is dat niet zo verkeerd je geweten en je gevoel zich in de hel.
Is er dan leven na de dood. Zeker wel. In ieder geval voor hen die dan nog niet overleden zijn. Want als ik of jij er niet meer is gaat het leven echt nog wel door. En als we allemaal uit de energie van de big bang voortgekomen zijn. Is er ook leven na de dood. #Want eenmaal energie blijf je energie. hoe dan ook, energie gaat nooit verloren maar zet zich altijd om in een andere vorm van energie.
Amen

Geen opmerkingen:

Een reactie posten