glimlach

glimlach

je ogen zijn gesloten
maar ik verdenk je ervan
dat je stiekem
naar ons gluurt
.........
met die verstilde glimlach om je mond
en je handen heel sereen gevouwen op je buik
een beetje onwennig vinger in vinger gevouwen
lijkt het alsof je voor de eerste keer aan het bidden bent
en ik vraag me af
hoe dat gebed zal klinken
..........
ik sluit mijn ogen
en vouw mijn handen
bid even met je mee
en heel even hoor ik je stem
hoor ik je gebed
en zink ik in de tijd
plots schrik ik terug in het nu
van een arm
die om mijn middel slaat
van een hoofd
dat tegen mijn schouder schuurt
..........
'tijd niet gezien'
zegt ze
en ik zie ineens dat het je dochter is
en ik hoor jou zeggen
'hou eens even vast'
net zoals je 26 jaar geleden zei
toen je er trots aan toevoegde;
'wat is ze mooi he'
en nu
nu houd ze mij vast
net als toen voel ik mijn ogen vochtig worden
alleen zijn het nu andere tranen
maar op een of andere manier
voelen ook deze tranen goed
..........
ik kijk nog een keer achterom
en verdomd
het lijkt wel alsof
die glimlach om je mond
nog groter geworden is
ja
soms is het de dood
die de boodschap van leven brengt

©pieter 290312