ik leg mij neer
bij al het zeer
dat mijn geest
en lijf
tijstert en kwelt
bij al de pijn
dat mijn zijn
doet verdwijnen
in een soort
van ongewild geweld
ik slaap weg
in ongewilde wilde dromen
ik waak mij wakker
in een wereld
waar ik niet wil zijn
maar telkens weer
lijk thuis te komen
heel zacht
leg ik
mij
hier bij neer
en laat mijn dromen sterven
om te kunnen leven
tot over het randje
van het leven
en het zeer
telkens
en telkens weer
©pieter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten