Ik moet iets vertellen. Kan niet langer leven met dit grote geheim. Dus hier mijn bekentenis, ja, ik ben heteroseksueel. Zo hetero als ze maar komen. En wat misschien nog wel erger is. Hetero met een behoorlijke macho inslag. Alleen dat laatste heb ik aardig onder controle. Zit goed verborgen onder een dikke laag vernis van fatsoen. Alleen heel af en toe schijnt het er doorheen.
Ja, ik val op vrouwen, hou van vrouwen, met heel mijn lijf, en zo af en toe is er een waar ik ook met heel mijn geest en hart van hou. Als dat laatste het geval is wordt het macho beest in mij heel erg klein. Maar nu, nu is hij losgebroken, dwars door de vernis heen en wild als de wind.
Helaas ben ik ook een gemankeerde hetero. Ik weet heel goed hoe vrouwen in elkaar zitten, maar meestal snap ik ze niet, blijven ze geestelijk totaal ongrijpbaar. Maar goed, wat maakt het uit?, ik snap mijzelf vaak ook totaal niet meer.
Komen we bij het volgende punt. Zie ik als hetero vrouwen als lustobject?... Kan ik wel heel fatsoenlijk zeggen dat dat niet zo is, maar dan lieg ik.... Nee, niet altijd. Maar zo af en toe betrap ik mij erop dat ik bepaalde vrouwelijke vormen voorbij zie lopen op straat, en dan denk ik....."nou, daar wil best wel eens mee...[vul dat zelf maar in]" ..... Dan loop ik maar snel letterlijk mijn pik achterna, anders zou ik achteruit lopen, en geef ik er figuurlijk maar geen gehoor aan. Want als ik dat zou doen zou ik de hele dag bezig zijn....
Nou, het hoge woord is er uit. Ik ben dus hetero. Met al zijn fouten en al zijn goeds. Met een laatste aantekening; "ik kan alleen heftig 'beminnen' als ik hartstochtelijk kan houden van" ... Ik ben gewoon ik, hou van me zoals ik ben, een heteroseksueel 'mietje'
[ de ik figuur in dit verhaal heeft niets te maken met de schrijver ervan, noch met personen welke deze kent, dit is een totaal fictieve waarheid]
©pieter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten