Ik heb mijn rugzak afgegooid

hij werd me veel te zwaar

verder lopen ging niet meer

iedere stap die deed me zeer

ik was er wel mee klaar

al dat wel en wee

alles sleep ik mee

heel veel kan er worden weg gedaan

hoef ik niet meer mee te sjouwen

dus hoogste tijd om even stil te staan

en de rugzak om te keren

alles er uit

om zo

wat ruimte te creëren

… … …

heel veel oude pijntjes en verdriet

wat moet ik er mee

nodig heb ik ze niet

en al dat stomme schuldgevoel

en spijt

het vreet energie

het stopt de tijd

“zo dat geeft me een ruimte

als ik dat weg smijt”
… … ...

wat heb ik hier

is dat niet alle liefde die ik voel

en al de liefde die ik kreeg

heeft het nog een doel

of zijn het louter woorden

koel en leeg

nee het voelt warm en ik voel leven

dit gooi ik niet weg

dit is om op het juiste moment

weg te kunnen geven

nee dit is geen gewicht geen last

dit neemt geen ruimte in

en zorgt vanzelf wel dat het past

… … …

zo

ik ben klaar

om verder te gaan

ik

kan

en

durf

weer rechtop

in mijn schoenen staan

ik voel me weer sterk

en zie dat ik zelfs wat ruimte over hou

die ruimte is voor het wee van mijn lief

dus lief het is voor jou

voor die tijd

en voor die dagen

dat het je zwaar valt

het alleen te dragen

tot het moment daar is

en het helemaal waar is

dat je het zonder te spijten

zelf kan dragen

of weg weet te smijten

want dat laatste kan ik niet voor je doen

dat is alleen aan jou

maar weet dat ik tot dat moment

het met alle liefde voor je sjouw