haar ogen
glanzen treurig
een vergeten glimlach
vertrekt van haar lippen
en alles wat ik zeggen kan
is te zielig
om te kunnen troosten
ik wil haar verborgen tranen
zachtjes kussen
om haar verdriet te proeven
maar mijn armen
zijn tekort
om haar
aan mijn borst te sluiten
en het kloppen
van haar hart
te kunnen voelen...
©pieter.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten