als al het licht zich heeft laten krimpen
tot puntjes licht
die schitteren aan het firmament
en de echo van de dag
zich in stilte nog laat horen
net als de geluiden van de stad
die zacht ruisend
lijken te doven
zo
denk ik nog aan jou
op dit middernachtelijk uur
ik voel de kou
en zie het vuur
omdat ik ondanks alles
tegen beter weten in
weet
dat ik van je hou
zoals de maan
houd van de zon
zoals de maan
houd van de zon
©pieter 161013
Geen opmerkingen:
Een reactie posten