langs de oevers van mijn denken
waar de dijk zich kwetsbaar weet
waar mijn gedachten veel te sterk zijn
en zich gaten in mijn weerstand vreet
daar pompt mijn hart het bloeden
van mijn ziel
en stromen al mijn tranen
door de weerstand van mijn weten
en overspoelt het mij met wanen
daar houd zelfs liefde
mij de kop niet boven
daar verdrink ik in het duister
en stroomt het licht mij uit de ogen
daar zoek ik kwetsbaar
langs de oevers van de dijk
die denken heet
pieter 020613
Geen opmerkingen:
Een reactie posten